Bijen

“Moet je eens kijken, zijn dat nou bijen of wespen?” We staan te kijken naar een grote zwerm insecten, bovenop de silo.  Ze zitten bovenop het deksel, op een hoogte van een 10 meter.

Er komt een wesp aan me voorbij vliegen. Tja , bijen of wespen? En wat doen we ermee? De silo wordt gevuld, het deksel staat open, maar die zal straks dicht moeten, omdat er regen is voorspeld. Wat doen we ermee ?

“Ik ga zo naar Coruche, zal ik even langs gaan bij Zé Maria, de veearts. Misschien heeft hij een idee.”

Zo gezegd, zo gedaan.

Zé Maria: “Als het er honderden, duizenden zijn, dan zijn het bijen.””Wespen zitten meestal in groepen van een 30-40 stuks.””Het is vast een zwerm bijen, die op zoek zijn naar een plek om te nestelen”. “Misschien ergens in de buurt uit een korf uitgevlogen”. “Een imker kan ze zo voor je vangen. Aan het eind van de middag, doen ze dat, dan zijn de bijen rustiger”.

Mijn buurman heeft bijen, bedenk ik me. Ik zal met hem eens overleggen.

“Oh ja”, zegt deze, “dat zijn vast bijen”. “Laatst zag ik ook al een zwerm voorbij komen”. “Maar ik hoef ze niet, want ik heb mijn kasten vol”. “Doe er maar niets aan, die gaan vanzelf weer weg als ze zich niet kunnen nestelen”.

Dit alles was helemaal nieuw voor mij, ik kende dat helemaal niet. Als ik er later met anderen hier in de buurt over praat, heeft menigeen al eerder zo´n zwerm voorbij zien komen.

Het lijkt erop dat we hier een aardige bijenstand hebben, of mag ik die conclusie zo niet trekken?

 

 

Een dode en 5 gewonden

“Een dode en vijf gewonden”, kopte de krant.

“Wat, alweer zo´n afschuwelijk ongeluk?”, dacht ik .

Vorige week hadden we al het bericht gekregen dat een zwager van een van onze medewerksters was verongelukt. Een man van 44 , vader van twee jonge kinderen. ´s Nachts om half 5 tijdens zijn werk aangereden. Een frontale botsing tussen twee personenauto´s. De schuldigen in dit ongeluk, twee jongeren van 19 en 21 jaar, kwamen met grote snelheid op de verkeerde weghelft .

En nu weer dit ongeluk, waarbij het dodelijke slachtoffer  ook een persoon uit Coruche was. Een geliefde docent van de middelbare school, in de leeftijd van 59 jaar. Hij liep  met 5 anderen zijn pelgrimstocht naar Fátima. Werd van achter aangereden, door een jonge vrouw van 27, die de binnenbocht nam.

Ik zie net op het nieuws dat zij, na gehoord te zijn door de rechter, op vrije voeten is. Haar rijbewijs is ingetrokken. Mogelijkerwijs is ze onder invloed van medicatie geweest, want de krant schrijft over een vrouw met psychische problemen.

Tja…….denk ik bij mezelf dat je bij een ongeluk zélf omkomt, is heel erg. Maar dat je een ánder doodrijdt is helemaal vreselijk !

Prachtig Portugal

“Wat een prachtige beelden van Portugal”, zei mijn zus. Ze bedoelde de mooie beelden van Portugal met het Songfestival.

Het was natuurlijk ook een geweldig podium, om de wereld te laten zien wat Portugal allemaal te bieden heeft aan toeristen.

Ik heb het al wel vaker gelezen, dat het vooral de grote verscheidenheid is , dat Portugal zo aantrekkelijk maakt voor toeristen.

We hebben de Middellandse zee aan de Algarve, met zijn rustige lauwwarme water. Dan de Atlantische oceaan, met zijn koele water en de hoge golven.

We hebben de uitgestrekte vlaktes, hier en daar wat rotsachtig van de Alentejo. Dan de  heuvels, en de bergen in het midden en het noorden van het land. Daar is het over het algemeen wat koeler, en valt er wat meer regen dan in het zuiden.

En laten we de steden niet vergeten: Lissabon, Porto, Évora, Setubal, die allemaal hun eigen bijzonderheden hebben.

Hier een aardig promotiefilmpje, een voorproefje voor uw vakantie hier!

 

25 de Abril

Vandaag de 25e April, wordt voor de 44e keer de Anjerrevolutie herdacht. De vreedzame revolutie die in 1974 een einde maakte aan het autocratische regime van Caetano.  Deze gebeurtenis wordt in heel het land met festiviteiten gevierd, zo ook bij ons in Rebocho. Vanochtend is er een georganiseerde wandeling en een moutainbiketocht, met aansluitend natuurlijk een lunch (Almoço).

En de bijzonderheid dit jaar is, dat de gemeente het allemaal betaalt!

We hoeven ons alleen maar in te schrijven, dit voor de ongevallenverzekering, maar we hoeven niets mee te brengen, noch te betalen.

Dat is voor velen blijkbaar een prettige bijkomstigheid, want het werd een paar keer nadrukkelijk gezegd.

Het kan wel eens een reden zijn, dat meer mensen dan gewoonlijk deelnemen.

 

Kijk hier een filmpje over deze Anjerrevolutie, met commentaar volgens mij van Geert Mak.

 

Zelfstandigheid

Mijn moeder was 43, toen ze haar rijbewijs haalde. Pas met het 6e examen slaagde ze. Toen het zover was, hing mijn vader de vlag uit! Ik weet het nog goed, mijn moeder kwam thuis, en vroeg meteen wie dat gedaan had, die vlag uithangen. Ze vond het niet leuk, die vlag! Maar ze was hemels blij dat ze nu zelf op pad kon, dat ze kon gaan en staan waar ze wilde.

Zes jaar later overleed haar man, mijn vader.  Ze was 49, en bleef met 10 kinderen achter. Alleen de oudste twee waren getrouwd, hadden een zelfstandig leven. En de rest was in de leeftijd van 7 tot 21. We hadden een slagerij en een slachterij, daar stond ze toen in haar ééntje voor. Ik hoef niet te zeggen, dat dat niet gemakkelijk voor haar was. Maar wat kwam dat rijbewijs haar toen goed van pas!

Later heeft ze ons, 9 meiden en een jongen, altijd op het hart gedrukt , vooral te zorgen dat we  zelfstandig ons leven zouden kunnen leiden. Dat we niet afhankelijk zouden zijn van een partner. Zelf was ze , zoals ze zelf zei, “door schade en schande, wijs geworden”.

Tien dagen geleden heeft onze buurman van 43, een hersenbloeding gehad. Hij werd opgenomen in het ziekenhuis van Lissabon. Na de eerste grote schok, lijken de vooruitzichten op herstel goed. Hij kan praten, al is het met moeite, en is eenzijdig verlamd. Maar volgens de artsen zou dat met fysiotherapie weer goed kunnen komen.

Zijn vrouw heeft wel het rijbewijs, maar rijdt niet naar Lissabon. Tot nog toe heeft ze steeds een lift gehad van mensen hier uit Rebocho. Gister is hij naar Santarem overgeplaatst, dat ligt hier 35 km vandaan. Maar ook naar Santarem is ze niet gewoon zelf te rijden. Zoals veel vrouwen hier in het dorp.

Net sprak ik met haar, om aan te bieden een keer met haar mee te gaan.

Gelukkig zei ze , “Ja, dat zal ik toch moeten leren, daar naar toe te rijden. Ik kan toch niet op anderen blijven rekenen !”

Regen, regen, en nog eens regen

Regen, regen en nog eens regen. Het water komt met bakken uit de hemel. Voor vandaag wordt er een regenval van 30 mm voorspeld voor Coruche. En voor de komende week, elke dag een 10 – 15 mm.

Eerlijk gezegd heb ik er zelf al wel genoeg van, maar ja, de natuur heeft het wel erg nodig .

De sloot achter op ons nieuwe grondstuk stroomt alweer flink, terwijl ze 10 dagen geleden nog helemaal droog stond. Het stuwmeer een eindje verderop,op Herdade de Monte da Barca, zal wel vol staan, nemen we aan. En de uiterwaarden van de Sorraia bij Coruche lopen hier en daar ook al onder.

We hebben geen regenmeter, dus hoeveel er nu gevallen is in de laatste dagen weten we niet, maar het zal toch ruimschoots over de 100 mm zijn. En dan nog wat er ons te wachten staat.

Het kan niet anders of de stuwmeren zijn weer flink gevuld.

En wat betekent dit nu voor de boeren, de akkerbouwers bedoel ik ? De akkerbouwers die irrigeren uit het kanaal. Zouden ze toch nog tomaten kunnen gaan verbouwen? Of rijst? Mais? Ben benieuwd .

Want een reductie op de verbouw van deze gewassen heeft een grote impact voor de verwerkende industrie.

 

Supermarkten en je eigen bekende produkten

Vorige week werd door een aantal Nederlandse vrienden een uitstapje georganiseerd, naar Caldas da Rainha, waar een supermarktje is met veel Nederlandse producten. Ja, er zijn hier Nederlanders die het fijn vinden typisch Nederlandse producten te kopen, zoals frikadellen, drop en hagelslag. En dat zijn dingen die je hier in een gewone Portugese supermarkt echt niet vindt. Stroopwafels en goede Belegen Goudse kaas kunnen we vaak wel krijgen bij ALDI. Maar ja, die andere dingen, dat is óf zelf meenemen uit Nederland, of per internet bestellen . AH heeft een webwinkel, die vanuit Spanje levert.

Zo zagen we in Den Haag een Poolse supermarkt, en zag ik er ook eens een Oekraïense winkel. En ja natuurlijk volop Turkse en Marokaanse producten te verkrijgen in Nederland.

Nu las ik net dat twee Portugese ondernemers in een groot winkelcentrum bij Parijs, een supermarkt gaan openen met 80 % Portugese producten. Uit frustratie over het kleine assortiment Portugese producten dat te verkrijgen is in  Franse supermarkten. “Als we in Portugal in de grote supermarkten komen, zien we een enorm aanbod van Franse producten, maar andersom is er bijna niet”.

Het wordt 4.800 m2 met 80% Portugese producten in één van de grootste commerciëele centra van Europa : Creil-Saint- Maximin . Lees hier het bericht

Het zal vast een succes worden, de Portugese gemeenschap in Parijs is groot genoeg lijkt me. Ik heb eens gelezen, dat ná Lissabon en Porto, in Parijs de meeste Portugezen wonen.

 

Brandpreventie

“Bij ons achter zijn ze bezig met de schoonmaak van het bos. Alle struikgewas wordt gemaaid, een heel aantal bomen is gerooid, en zelfs de wortels worden uitgegraven.” vertelt een van onze medewerkers. “Het bos ligt direct achter de woningen daar, en was flink verwaarloosd”. Het is de overheid nu serieus. De branden zoals die zich vorig jaar hebben voorgedaan, mogen zich niet herhalen. Tot 15 maart moeten alle bossen  die een brandgevaar vormen, en daarmee een gevaar voor de bevolking zijn, opgeschoond worden. De gemeentes hebben daartoe de verplichting gekregen, de bossen en andere brandgevaaarlijke situaties op te schonen, en kunnen bij het nalaten fikse boetes verwachten.

Er worden voorlichtingsfolders verspreid om mensen de nieuwe regels duidelijk te maken. Het gaat er vooral om dat struikgewas en hoogstaand gras tot een afstand van 50 meter rondom gebouwen weggehaald worden. Bomen mogen wel blijven staan, als het tenminste eenlingen zijn, op voldoende afstand van gebouwen staan en dat ze tot een hoogte van 4 meter gesnoeid zijn.

Vorige week waren hier voorlichtingsbijeenkomsten over  hoe op een veilige manier snoeihout te verbranden, want dat is een van de grootste oorzaken van bosbranden. Ook nu werden er al kleine bosbrandjes gemeld. De oorzaak: mensen verbrandden op een onverantwoorde manier hun snoeihout, en dat liep uit de hand. De natuur is nog steeds kurkdroog.

Maar…..voor komende week is regen voorspeld. En flink wat. De verwachting is dat het ruim een week gaat regenen, met dagelijkse hoeveelheden van 20 mm.

We wachten het af….

Familie, buren en solidariteit

“Nee, Maria Antonia is er vandaag niet. Logisch toch, ze is een nichtje. Ze helpt met het organizeren van de begrafenis. ”

Gister is onze buurvrouw overleden. Ze was al een aantal maanden ziek, had maagkanker. Haar dood kwam niet onverwacht, ze at en dronk de laatste dagen niet meer. Klaagde over de pijnen die ze had. Ze is na een kort verblijf in het ziekenhuis van Santarém overleden.

Toen we gistermiddag de buurman condoleerden, waren er verschillende buren om hem te troosten en bij te staan. En toen werd weer eens duidelijk hoe hecht de gemeenschap hier is.

Zo op het oog lijken er in ons dorp geen hechte kontakten te zijn. Je ziet mensen niet bij elkaar op bezoek gaan, een kopje koffie drinken, zoals je dat in Nederland gewend bent. Hier treft men elkaar meer in het café. Bezoek  thuis, is meer voor familie. Buren maken een praatje met elkaar op straat, als ze brood halen bij de bakker die ´s morgens langs komt. Of men spreekt elkaar aan, als ze buiten in de tuin bezig zijn.

Voor ons als Nederlanders leek het daardoor dat er geen banden waren tussen de mensen. Maar na bijna 30 jaar hier gewoond te hebben, weet ik dat ik me daar in heb vergist.

Er is hier wel degelijk een mentaliteit van solidariteit met elkaar. En dan gaat het zeker niet alleen om eigen familie. Ook mensen die geen familie hier hebben kunnen, op het moment dat het nodig is, rekenen op hulp.

 

Een baan of werk

“Marianne , jij bent geen Portugese. Je begrijpt het verschil nog niet tussen een baan hebben, en willen werken”, zei Emilia. “Er zijn hier een boel mensen die wel graag een maandelijks salaris willen, maar eigenlijk niet willen werken”.

Tja, de discussie ging maar weer eens over investeren, werken, werkeloosheid etc.

De aanleiding was een artikel op internet over de Alentejo, waarin wordt beschreven hoe de Alentejo in rap tempo verandert, door de grote investeringen in olijvenplantages, die zo opgezet zijn, dat ze machinaal bewerkt kunnen worden. D.w.z. de olijvenpluk zal machinaal gedaan worden. Er zijn straks geen goedkope buitenlandse werknemers meer nodig om de olijven te plukken, want dat is werk dat de Portugees niet wil doen. Dat zegt de woordvoerder  van de Vereniging van olijvenproducenten.

De milieubeweging onder aanvoering van Quercus maakt  zich vooral zorgen om de impact voor het milieu, en de lokale overheid (en inmiddels ook de centrale overheid) vindt dat de lokale bevolking te weinig profiteert van deze investeringen. Omdat ze bijna geen werk voor de lokale bevolking brengen. En dat is juist nodig in de Alentejo. Want er is zo weinig werk voor de mensen, dat de leegloop alleen maar doorgaat.

Maar waarom is het dan dat collega boeren in de Alentejo zo slecht personeel kunnen krijgen daar? Gister hoorde ik nog weer van een collega, een grote  schapenhouder die ook druiven verbouwt voor de wijn, dat hij steeds moeilijker personeel kan krijgen. Zelfs voor het trekkerwerk  in de druiventeelt is het moeilijk iemand te vinden, terwijl hij dichtbij een stad woont. Je zou zeggen daar wonen toch genoeg mensen die werk willen.

Is het salaris te laag? Zijn de werkdagen te lang, of zijn het de onregelmatige tijden?

Het doet me denken aan wat Inês, een diergeneeskunde student een aantal jaren geleden, in de tijd van de crisis, vertelde. Ze kende  verschillende mensen in Lissabon, die zich beklaagden over werkeloosheid en  financiele moeilijkheden . Dan zei ze: “Wil je werk? Ik ken verschillende melkveehouders die op zoek zijn naar melkers. Zeg het maar, ik regel zo werk voor je.”  Maar niemand die op haar aanbod inging….